تسبیح در نماز (قرآن)پیامبر صلىاللهعليهوآله موظف به تسبیح خداوند در تمامی نمازهای نافله و پنجگانه بودند. ۱ - تسبیح در نمازهای نافلهلزوم تسبیح خدا در نمازهای نافله، از سوى پیامبر صلیاللهعلیهوآله: ۱. وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ أَدْبارَ السُّجُودِ. مقصود از «من الّليل» نماز شب و «ادبار السّجود» نافله مغرب است. ۲. وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ إِدْبارَ النُّجُومِ. ۲ - تسبیح در نمازهای پنجگانهپيامبر صلىاللهعليهوآله، موظّف به تسبيح خدا، در نماز صبح، ظهر، عصر، مغرب و عشا: ۱. فَاصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِها وَ مِنْ آناءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَ أَطْرافَ النَّهارِ لَعَلَّكَ تَرْضى. آيات، نمازهاى فريضه پنجگانه را نظر دارد. [۶]
مثل ق/سوره۵۰، آیه۳۹. و ق/سوره۵۰، آیه۴۰. ؛ ر.ک : طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۹، ص ۲۲۵.
۲. فَاصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ الْغُرُوبِ وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ أَدْبارَ السُّجُودِ. ق/سوره۵۰، آیه۳۹. ق/سوره۵۰، آیه۴۰. آيات، نمازهاى فريضه پنجگانه را نظر دارد. ۳ - تسبیح در سجدهلزوم تسبيح خدا و به عظمت ياد كردن او، در سجده نماز: سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى . بر اساس روايتى، پس از نزول آيه مذكور رسول خدا صلىاللهعليهوآله فرمود: آن را در سجده نمازتان قرار دهيد. ۴ - تسبیح در رکوعلزوم تسبيح و به عظمت یاد کردن خدا، در رکوع نماز: ۱. فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ . براساس روايتى پس از نزول آيه مذكور رسول خدا صلىاللهعليهوآله فرمود: آن را در ركوع نمازتان قرار دهيد. ۲. فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ. ۵ - تسبیح بعد از نمازاهميّت تسبیح خدا، بعد از هر نماز: وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ أَدْبارَ السُّجُودِ. گفته شده: مقصود از «وادبار السجود» تسبيح خدا بعد از نماز است. ۶ - پانویس۷ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۴۲۲، برگرفته از مقاله «تسبیح در نماز». |